معرفی کتاب نخل و نارنج
زمین یک برنامه و تکلیف مشخص دارد.غیر از ان هم عمل نمی کند.انسان زبان نفهم است که دستورالعمل و برنامه ای را که دارد کنار می گذارد و پر ادعا می گوید که خودش می فهمد چگونه زندگی کند.اولین کاری که می کند حذف خالق است.بعدکه به برنامه دست نویس هوس الود خودش عمل کرد، می افتد به ایدز و انفولانزای خوکی و قتل و طلاق و ی و و افسردگی و چه کنم چه کنم و باز صدای التماسش به خدایی بالا می رود که تا الان برایش نبوده و حالا که محتاج می شود باید باشد!
این کتاب از اون کتاباست که باید به نویسندش گفت دست مریزاد!
پر از جمله های ناب در خلال زندگی دختری به نام لیلا.
خوب نبود.عالی بود! باید دوباره خوند
و فکر کردخیلی فکر کرد.که ماچقدر تو سرنوشتمون موثریم و خبر نداریم!
باید مثل همیشه یه فکری کرد!
به قلم: نرجس شکوریان فرد
انتشارات عهد مانا
معرفی کتاب نخل و نارنج / وحید یامین پور
کتاب «نخل و نارنج» نوشته وحید یامین‌پور درباره زندگی و زمانه شیخ مرتضی انصاری توسط انتشارات کتاب جمکران منتشر و راهی بازار نشر شد.
اثرگذاری شیخ مرتضی انصاری بر جریان فقه شیعه مشهور است و تلاش مثال‌زدنی و ستودنی او در تربیت شاگردانی که ساختار علمی دین را قوت بخشیدند و شاگردان آنها بعدها دنیا را تکان دادند بر همه مشخص است. شاگردانی که این عالم تربیت کرد، پرچمدار مبارزات ی تاریخ‌سازی در خاورمیانه شدند؛ به‌عنوان نمونه میرزا محمدحسن شیرازی عهده‌دار زعامت دینی شیعیان شد وتوانست در برابر قرارداد استعماری عصر ناصرالدین شاه فتوای مهم تحریم تنباکو را صادر کند و مردم را به مقاومت فرابخواند. پیروزی میرزای شیرازی توانست راه را بر جنبش‌های بعدی فراهم کند و دیگر شاگردان شیخ انصاری در ربع نخست قرن چهاردهم هجری توانستند نخستین انقلاب ۱۰۰ ساله اخیر را در منطقه خاورمیانه رهبری کنند. مکتب علمی و فقهی او شاگردانی چون امام خمینی (ره) داشت که اولین حکومت دینی در دوران غیبت کبری را بنا کردند.
وحید یامین‌پور در اثر پیش رو به سراغ روایت داستانی زندگی و زمانه شیخ اعظم، شیخ مرتضی انصاری رفته است.
✅چرا در کشور جمهوری اسلامی ایران، اقلیتهای مذهبی با اینکه مانند بقیه مالیات پرداخت میکنن به عقایدشون احترام گذاشته نمیشه و طبق قانون ایران ملزم به رعایت #حجاب هستند با اینکه اونها طبق احکام دینشان اجباری در رعایت حجاب ندارند؟
✅ست اقلیتهای دینی در کشور اسلامی تابع عقد قرارداد ذمه
✅ست اقلیتهای دینی غیر مسلمان در دارالاسلام و کشورهای اسلامی، تابع عقد قرارداد ذمه است که براساس آن اقلیتهای دینی غیر مسلمان در چارچوب رعایت شرایط و مقررات خاصی - که در مقابل آن تعهدات و امتیازات بیشماری از طرف دولت اسلامی برای آنان وجود دارد - میتوانند در کشورهای مسلمان زندگی مسالمتآمیز و دوستانهای داشته و از حسن همجواری و معاشرت با مسلمانان برخوردار باشند.
در نظام حقوق اسلام از همان آغاز و از چهارده قرن پیش، بیشترین و بهترین حقوق حتی بهطور یکجانبه و به صورت یک اصل خود الزامی از طرف دولت اسلامی برای بیگانگانی که به شکل قانونی در قلمرو دولت اسلامی زندگی میکنند پیشبینی شده و در مقابل محرومیتی که از بعضی از حقوق ویژه اتباع دولت اسلامی دارند، از برخی وظائف مهم معاف شدهاند. به عبارت دیگر در آن زمان که دولتها، چه دولتهای دینی و چه غیر دینی برای بیگانگان کمترین حقی جز از سر ضرورت و اجبار قائل نبودند، نظام حقوقی اسلام به نیکوترین صورت، تمام آنچه را که امروز تحت عنوان «حداقل حقوق انسانی برای بیگانگان» معروف شده است برای بیگانگان به رسمیت شناخت. از جان، مال، منزل و مسکن آنان حمایت کرد و حق اشتغال به هر گونه حرفه و صنعت و تجارت مشروع را برای آنان به رسمیت شناخت. به هر حال اهم وظائف بیگانگان از این قرار است:
1. رعایت کلیه مقررات و قوانین [عمومی] کشور اسلامی محل اقامت،
2. احترام به مقررات و شعائر دینی،
3. عدم مبادرت به اقدامات خصمانه علیه امنیت کشور،
4. عدم مبادرت به جاسوسی به نفع حکومت بیگانه،
5. عدم تجاهر به منکرات
.
اقلیتهای مذهبی نمیتوانند سنتهای حاکم بر جامعه اسلامی را بشکنند طبق قراردادشان با حکومت اسلامی نباید به حدود و احکام اسلامی کنند به صورت علنی و آشکار مرتکب گناه نشوند.
و یکی از این حدود رعایت حجاب در جامعه اسلامی است. زیرا حجاب از آن جهت که جنبه اجتماعی دارد طبق قانون همه ملزم به رعایت آن هستند و رعایت نکردن برخی اقلیتها هدف از آن قانون را به مخاطره میاندازد. بنابراین اگر بدحجابی در کشور اسلامی از سوی اهل ذمه منشأ فساد در جامعه اسلامی شود، حکومت اسلامی به جهت برقراری نظم در امور اجتماعی و دوری جامعه از فساد، این اختیار را دارد که از باب حکم ثانوی، رعایت #حجاب_اسلامی را اجبار نماید و در صورت بدحجابی علنی از سوی آنان، آنها را مجازات نموده و قرار داد با ایشان را بر هم بزند.
شعر در مورد امام علی (علیه السلام)
دست‌هايت را که در دستش گرفت آرام شد
تازه انگاري دلش راضي به اين اسلام شد
دست‌هايت را گرفت و رو به مردم کرد و گفت:
مومنين! ( يک لحظه اينجا يک تبسم کرد و گفت:)
خوب مي‌دانيد در دستانم اينک دست کيست؟
نام او عشق است، آري مي‌شناسيدش : علي ست (۱)
من اگر بر جنگجويان عرب غالب شدم
با مددهاي علي ابن ابي طالب شدم
در حُنين و خيبر و بدر و اُحُد گفتم: علي
تا مبارز خواست «عمرِو عبدِوُد» گفتم: علي
با خدا گفتم: علي، شب در حرا گفتم: علي
تا پيام آمد بخوان «يا مصطفي»! گفتم: علي
هر چه مي‌گويم علي، انگار اللّهي ترم
مرغ «او ادني»ييم وقتي که با او مي‌پرم
مستجار کعبه را ديدم، اگر مُحرِم شدم
با «يَدُ الله» آمدم تا «فُوقِ اَيديهِم» شدم
تا که ساقي اوست سرمستند «اصحابُ اليمين »(۲)
وجه باقي اوست، «اِنّي لا اُحبُّ الافِلين»
دست او در دست من، يا دست من در دست اوست
ساقي پيغمبران شد يا دل من مست اوست
يکصد و بيست و چهار آيينه با هر يک هزار ـ
ساغر آوردند و او پر کرد با چشمي خمار
آخرين پيغمبر دلداده‌ام در کيش او
فکر مي‌کردم که من عاشقترينم پيش او
دختري دارم دلش درياي آرامش، ولي
شد سراپا شور و توفان تا شنيد اسم علي
کوثري که ناز او را قلب جنت مي‌کشيد
ناگهان پروانه شد دور سر حيدر پريد
روزگارش شد علي، دار و ندارش شد علي
از ازل در پرده بود آيينه دارش شد علي
رحمتٌ للعالمينم گرد من ديو و پري
مي‌پرند و من ندارم چاره جز پيغمبري
بعد از اين سنگ محک ديگر ترازوي علي است
ريسمان رستگاري تارِ گيسوي علي است
من نبي‌اَم در کنارم يک «نبأ» دارم «عظيم»
طالبان «اِهدنا» اينهم «صراطَ المستقيم»
چهره‌اش مرآتِ «ياسين»، شانه‌هايش «مُحکمات»
خلوتش «والطور»، شور مرکبش «والعاديات»
هر خط قرآنِ من، توصيفي از سيماي اوست
هر که من مولاي اويم، اين علي مولاي اوست
درباره این سایت